dr hab. Anna Cegieła
Dr hab., prof. UW Anna Cegieła – językoznawca. Pracownik Wydziału Polonistyki – najpierw Instytutu Języka Polskiego, a następnie Instytutu Polonistyki Stosowanej UW. Wykładała również na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej, w Instytucie Lingwistyki Stosowanej oraz na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Bonn i Akademii Humanistycznej w Pułtusku. Zajmuje się leksykologią i kulturą języka, pragmatyką i etyką słowa. Jest założycielką i kierownikiem pracowni Obserwatorium etyki słowa.
Ważniejsze publikacje:
Słowniczek gwary teatralnej, Wrocław 1980 (stron 73).
Z polszczyzną za pan brat, Warszawa 1982 (z Andrzejem Markowskim)
Polskie słownictwo teatralne 1765 – 1965, Wrocław 1992.
Polski słownik terminologii i gwary teatralnej. tom. I (do roku 1830), Wrocław 1992
Moralność w perspektywie słownika i wypowiedzi. Studium z zakresu leksykologii i pragmatyki językowej, Warszawa 2011.
Słowa i ludzie. Wprowadzenie do etyki słowa, Warszawa 2013.
Studia z etyki słowa (Anna Cegieła, Paweł Kuciński, Laura Polkowska, Marzena Stępień), Warszawa 2014.
Polska norma w epoce przemian – o społecznym uwarunkowaniu działalności normatywnej, [w:] Kultura języka dziś, (red. W. Pisarek i H. Zgółkowa), Poznań 1995, strony 46 – 53.
Norma wzorcowa i norma potoczna współczesnej polszczyzny, [w:] O zagrożeniach i bogactwie współczesnej polszczyzny, (red. J. Miodek), Wrocław 1997, strony 26 – 33.
Etyka – umiejętność cnoty, czy wiedza o sztuce bycia wśród ludzi, „Poradnik Językowy”, 2006, z.10, s. 31-38.
Dyskusja o metodzie in vitro jako spór niewłaściwie prowadzony, „Poradnik Językowy” 2011, z. 10 s.10-31.
Punkt widzenia a definiowanie ( na przykładzie leksemu moralność), [w:] Słowa i ich opis. Na drogach współczesnej leksykologii, (red. D. Zdunkiewicz), Warszawa 2012, s. 111-123.
Retoryka pogardy w polskim dyskursie publicznym, „Poradnik Językowy” 2012 z. 9.s. 14 – 25.
Słowa niebezpieczne i niepożądane w przestrzeni publicznej. Etyka słowa a poprawność polityczna. Por. Jęz. 2013, z. 9, s. 57-70.
Czym jest mowa nienawiści, „Poradnik Językowy” 2014, z. 1 s. 7-17.
Etyka słowa w polskim dyskursie publicznym, [w:] Słowo we współczesnych dyskursach, (red. K. Jachimowska, B. Kudra, E. Szkudlarek-Śmiechowicz), Łodź 2014, s. 23-35.
Kiedy grzeczność językowa staje się etyką, [w:] Grzeczność nie nauką łatwą ani małą. Język, działanie, kultura. (red. Jagoda Bloch, Dorota Lewandowska-Jaros, Radosław Pawelec), Warszawa, 2014, s. 69-78, Warszawa 2014.
dr Laura Polkowska
Językoznawca, adiunkt na Wydziale nauk Humanistycznych UKSW w Warszawie, prowadzi również zajęcia na Uniwersytecie Warszawskim i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Zajmuje się językiem polityki i mediów, etyką słowa, perswazją i manipulacją językową, a także kulturą języka.
Tytuł doktora uzyskała w 2010 roku w Instytucie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk na podstawie rozprawy pt. „Język współczesnej polskiej prawicy parlamentarnej”. Jest autorką m.in. następujących pozycji:
- Język prawicy, Warszawa 2015 (w druku);
- Język prawicy międzywojennej – żywa tradycja czy zapomniana historia?, „Językoznawstwo” 2014, t. 8;
- Nie wie lewica, co czyni prawica. Ilościowa analiza komparatywna języka prawicy i lewicy w latach 2001–2007, [w:] Idee, wartości, słowa w życiu publicznym, red. G. Majkowski, L. Kuras, J. Makowska, Łódź 2014;
- Naruszanie zasad etyki poselskiej w latach 2001–2012, „Poradnik Językowy” 2014, z. 1;
- Wnioskowanie perswazyjne w wypowiedziach polityków (na przykładzie przemówień sejmowych przedstawicieli polskiej prawicy), „Poradnik Językowy” 2013, z. 6;
- Nie mówiąc, powiedzieć, czyli o podtekście w wypowiedziach parlamentarnych przedstawicieli polskiej prawicy politycznej, [w:] Między nieobecnością a nadmiarem. O niedopowiedzeniu i nienasyceniu we współczesnej kulturze, red. M. Kraska, A. Gumowska, J. Wróbel, Gdańsk 2012;
- Manipulacja językowa w debatach prezydenckich Kaczyński – Komorowski, [w:] Manipulation in Translation. Theory and Applications, red. J. Esquibel, M. Kizeweter, Warszawa 2011;
- Świadome odstępstwa od normy językowej jako źródło humoru słownego, [w:] Reverendissimae Halinae Satkiewicz cum magna aestimatione, red. G. Dąbkowski, Warszawa 2008;
- Funkcje tautologii i pleonazmów we współczesnych wypowiedziach perswazyjnych, „Poradnik Językowy” 2007, z. 9;
- Wykładniki językowe argumentacji erystycznej na przykładzie przemówień sejmowych posłów Ligi Polskich Rodzin, „Prace Filologiczne” 2004, t. XLIX;
- Językowe środki perswazji w przemówieniach sejmowych Romana Giertycha, „Poradnik. Językowy” 2004, z. 9.